Американската психолошка асоцијација (АПА) го дефинира насилството меѓу младите како екстремна форма на агресија со цел физичка повреда или смрт.
Примерите за насилство меѓу младите, исто така, вклучуваат силување и убиства, што е трета водечка причина за смрт кај младите од 15 до 19 години во САД, според Центрите за контрола на болести (ЦДЦ).
Според тоа, родителите треба активно да учествуваат во спречувањето на насилството меѓу децата и тинејџерите. За да го направите ова, важно е да се разбере што предизвикува насилство. Психолозите наведуваат осум можни причини.
Медиумско влијание
Истражувањата покажуваат дека насилството во медиумите влијае на тинејџерите и може да ги поттикне да се однесуваат агресивно. Иако е тешко да се одреди дали насилството во медиумите директно води до насилство кај младите или не, студиите покажаа дека играњето насилни видео игри ги зголемува агресивните мисли и однесување, пишува Денис Витмер за Very Well Family.
Истражувањата покажаа дека насилните видео игри го зголемуваат гневот, како и отчукувањата на срцето и крвниот притисок. Исто така, насилните видео игри го намалуваат чувството на емпатија, а потрошувачите на таква содржина „се склони да комуницираат со други агресивни тинејџери, што ги прави да се чувствуваат прифатено и препознаено за нивните мисли и чувства“.
Иако видео игрите често привлекуваат најголемо внимание, насилството во медиумите не е ограничено само на нив. Медиумите кои промовираат насилство може да вклучуваат Интернет, телевизија, списанија, филмови, музика, рекламирање, социјални медиуми и многу повеќе. Во основа, медиумите се состојат од сè што вашиот тинејџер го гледа, слуша или комуницира преку него.
Заедница и животна средина
А околината може да влијае на тинејџерите и да ги наведе да се однесуваат поагресивно. Кога тинејџерите живеат во социо-економски проблематични населби, тие може да се чувствуваат како нивната единствена опција за опстанок е да се приклучат на банда или да учествуваат во насилство.
Кога овој начин на размислување е норма, тинејџерите најверојатно ќе се однесуваат агресивно и ќе се впуштат во насилно однесување.
Насилство во семејството
Децата кои се изложени на насилство во нивниот дом учат со пример и можат да станат насилници. Исто така, поверојатно е дека ќе доживеат насилство од врсници, било како жртва или како агресор.
Други фактори кои придонесуваат за насилство меѓу децата и тинејџерите се строгото родителство, хаосот во домот, запоставувањето и отфрлањето од страна на родителите.
Секоја од овие ситуации може да доведе до насилство кај младите подоцна во животот поради недостаток на стабилност и структура во домот. Насилството им дава на тинејџерите чувство на моќ и контрола, нешто што им недостига дома.
Недоволен родителски надзор
Кога родителите не ги контролираат своите деца, тие се склони кон агресивно однесување или криминални активности. Без надзор од возрасен, тинејџерите немаат ресурси да донесат добри одлуки или да препознаат ризици.
Како резултат на тоа, овие тинејџери имаат тенденција да се дружат со погрешни луѓе, да преземаат непотребни ризици и да експериментираат со нелегални супстанции. Кога родителите се премногу попустливи, нивните деца често немаат мотивација да успеат на училиште, па дури и може да престанат да се грижат за својата иднина.
Генерално, на тинејџерите им е потребна фер и доследна дисциплина и интеракција и водство од нивните родители. Кога родителите преземаат активна улога во животот на нивните тинејџери, тоа ја намалува веројатноста за развој на насилство меѓу тинејџерите.
Притисокот од врсниците
Притисокот од врсниците игра клучна улога во насилството кај младите, особено затоа што децата имаат поголема веројатност да се вклучат во ризично или насилно однесување кога дејствуваат како група. Тинејџерите кои вообичаено не би биле агресивни или насилни сами по себе често се чувствуваат моќни кога се во групи.
Покрај тоа, тинејџерите се со поголема веројатност да бидат насилни или агресивни кога се чувствуваат под притисок. Тие можат да станат и насилни за да го задржат своето место во групата. Притисокот од врсниците може да ги наведе тинејџерите да се вклучат во ризично однесување.
Употреба на дрога и алкохол
Употребата на алкохол и дрога долго време е поврзана со ризикот од насилство меѓу младите. Ова може да ја зголеми агресијата и да го намали стравот, што ја зголемува веројатноста за насилство кај младите.
Додека тинејџерите обично користат дрога и алкохол рекреативно за да се чувствуваат добро, долгорочната употреба на недозволени супстанци често доведува до депресија, лутина и фрустрација. Ова може да доведе до тинејџер да покаже агресија и лутина.
Трауматски настани
Справувањето со трауматски настани може да предизвика и насилно однесување кај тинејџерите.
На пример, тинејџерите кои изгубиле пријател во сообраќајна несреќа во која и самите биле вклучени, често се лутат поради фактот дека тие се оние кои преживеале.
Бидејќи гневот е нормална фаза на тага, насилните испади на овие тинејџери може да изгледаат оправдани. Иако гневот е нормална емоција, не е нормално да се биде насилен кон друга личност.
Тинејџери кои покажуваат знаци на позтрауматско стресно растројство (ПТСН) може да биде склоно кон насилство. Насилните испади обично се симптом на ПТСН и доколку не се лекуваат, тие можат да се манифестираат во екстремно насилни ситуации. Поради оваа причина, многу е важно тинејџерите со ПТСН да добијат советување и помош што им е потребна.
Ментална болест
Менталните болести се уште една причина за насилство меѓу тинејџерите. Состојбите како што се нарушување на вниманието/хиперактивност (АДХД), биполарно растројство, спротивставено пркосно растројство и нарушување на однесувањето вклучуваат агресивно однесување или гнев како вообичаени симптоми.
Тинејџерската ментална болест понекогаш се крие зад други причини за насилство кај младите.
На пример, тинејџер со биполарно растројство може да користи дрога. Ако стане насилен, употребата на дрога може да го скрие фактот дека биполарната болест е дел од причината.
Поради оваа причина, важно е тинејџерите кои се впуштаат во насилно однесување да се оценуваат за ментална болест. Со третирање на личноста како целина, а не само симптомите, поверојатно е дека ќе го намалите ризикот од дополнителни насилни испади, вели Index.hr.
