По масакрот во Белград во кој момче на помалку од 14 години уби девет лица, од кои осум му беа школски другари, има многу отворени прашања. Некои од нив ги почестивме во Нов ден N1. За тоа зборуваа: Мелиса Миздрак, стручен соработник во Министерството за образование, Елвира Велиќ Муфтиќ, педагог во ОУ „Сафвет Башагиќ“, Ведран Зубиќ, наставник по географија во Гимназијата Добриња, Нинета Поповиќ, Оддел за комуникации на УНИЦЕФ БиХ. и Мирза Хаџиабдиќ, раководител на Одделот за спречување на малолетничка деликвенција, семејно насилство и полициско работење во заедницата при Министерството за внатрешни работи на К.С.
Познатиот професор по географија Зубиќ истакнува дека на почетокот настаните во Белград не биле неочекувани.
„Зошто се очекува? Имате елементи кои перманентно развиваат разни изми, а нам не ни е доста од сите тие изми 25-30 години во форма на фашизам и клеронационализам кој изобилува во медиумскиот простор, изобилува со социјалните мрежи. Забораваме дека кај децата се развиваат два сериозни изма поради квази-капитализмот и визуелизацијата, а тоа е тојизам дека ако го немаш овој и оној мобилен телефон, не можеш да се дружиш со нас, мора да го имаш ова и таа јакна, треба да си материјално ситуиран за да бидеш со нас. Се сеќавам на формирањето на елитистички паралелки овде во кантонот Сараево во одредени училишта, а од друга страна, на еден исизам кој ми е уште полош, а тоа е исизмот на физичкиот изглед, каде секоја девојка треба да биде Ким Кардашијан, маж како некој спортист, а суштински забораваме дека детето е дете, истакна Зубиќ.
Според него, општо општеството е во неволја.
„Општеството е гнило, покажува знаци на пукање“, објасни Зубиќ.
Како што истакна, фокусот е ставен на многу други работи освен што се зборува за образованието, децата и нивните проблеми.
„Да се зборуваше за образованието и воспитувањето во последните 25 години, колку и за формирањето на Владата на ФБиХ во последните три месеци, Финска и Сингапур ќе го копираат образовниот систем од нас“, илустрира Зубиќ.
„Децата го доживуваат училиштето како болест“
Елвира Велиќ Муфтиќ, педагог во ОУ „Сафвет Башагиќ“, вели дека децата денес се под голем притисок да добијат најдобри оценки.
„Нашите деца го доживуваат училиштето како болест. За нив училиштето е омраза, страв, нервоза“, рече Муфтиќ.
Тој наведува и дека сликата што ја создава општеството е лоша и дека на крајот сите се несреќни.
„Како што е моментално не е добро, и не се само децата несреќни, туку и колегите и децата“, објасни Муфтиќ.
Интернетот како место за „модели“
Зубиќ наведува дека е потребно да се преиспита кои се моделите за децата, особено феномените од ТикТок и дека времињата се сменети и дека, како што објаснува, порано се случувале злосторства на улица „кога децата краделе и киднапирале, но денес тоа се случува на друго место“.
Немате деца на улица кои ќе направат злосторство против вас, туку тие прават злосторство на друго место“, рече Зубиќ.
На крајот на краиштата, постои договор дека родителите треба да разговараат и да се ангажираат со нивните деца.
