По долгогодишно ментално малтретирање од врсници, за кое пријавиле неговите родители, момчето од основното училиште во Белишче завршило со тешки физички повреди. За овој случај предупреди претседателката на Жупаниската организација на Осијечко-барањската жупанија и пратеничка Романа Николиќ.
Реакцијата на Романа Николиќ за случајот со врсничко насилство во Белишче ја пренесуваме во целост:
„На училиште, на игралиште, во игротека или на роденден на детето – често се наоѓаме во ситуација кога нашето дете е во интеракција со друго дете; дете кое не знае да споделува, кое не знае да покаже ни трошка емпатија кон другите деца, кое едноставно се однесува грубо и несоодветно имајќи ја предвид возраста и околината.
Веќе извесно време се навраќам на проблемот со врсничкото насилство што преовладува во нашето општество и кое во последните неколку месеци, по периодот на корона кризата, се врати во училишните клупи и училишните игралишта.
Исто така, важно е да се истакне дека проблемите не се јавуваат само поради физичко насилство. Менталното и емоционалното насилство се подеднакво присутни.
Има ситуации кога гласот на детето едноставно не се слуша, како на пример во случајот со потсмев, кој е тивок убиец на самодовербата и е аларм дека сите заедно треба да направиме нешто.
Ниту еден облик на насилство не е соодветен, но патот на насилството е сигурен пат до следново: Детето што удира во градинка станува насилник на училиште, а деликвент во адолесценција, во зрелоста – насилник во семејството.
Години на малтретирање, дури сега реагираше училиштето?
Дека насилството меѓу врсниците се уште е еден од најгорливите проблеми во училиштата сведочи и случајот од оваа недела во основното училиште Белишче, кога момче од неговиот клас, по неколкугодишно ментално малтретирање во училишните клупи, сега беше физички нападнато. од страна на истите ученици пред училиштето, при што момчето се здобило со тешки телесни повреди. Руптура на двете подлактици.Иако родителите на жртвата со години укажуваа на психичко малтретирање на поединци, од училиштето не реагираа. Сега, кога се случило и физичко насилство, самите родители го известиле училиштето дека случајот ќе го пријават во полиција. По реакцијата на родителите, училиштето изјави дека извештајот ќе го испрати до надлежното ПУ.
Се поставува прашањето, дали и овојпат училиштето ќе се обидело да го прикрие врсничкото насилство доколку самите родители не реагирале?!
Училиштето досега никому не го пријавило психичкото насилство, иако биле обврзани да го сторат тоа, не само поради морална должност да го заштитат детето жртва на насилство, туку и според Протоколот за постапување во случаи на насилство. , кој точно пропишува што треба да прават, но дури по оправданата реакција на родителите, решија да го направат тоа и на сите ни докажаа колку системот е неработен и несигурен. Системот целосно пропадна.
Насилството во образовните институции, според Извештајот на Народниот правобранител за деца за 2021 година, од 51 пријава за насилство, 43 се однесуваат на насилство од врсници.
Акциониот план за превенција од насилство во училиштата стапи на сила со цел да се подобри постојната состојба, но и покрај тоа училиштата нерамномерно делуваат во превентивните интервенции и во одговорот на насилството. Може да се заклучи само од фактот дека тоа е само мртва буква на хартија.
Дека состојбата е алармантна, дека на површина излегуваат празнините во законските регулативи и практиките за заштита на децата, како и дека нема доволно одлучност на системот да ги санкционира сторителите во системот и да ги пријави на други органи и дека очигледно меѓуресорска соработка во причината за насилството од врсниците е недоволно и зависи од засегнатите страни на теренот, нивната стручност и разбирање на прашањето, како и нивната подготвеност да работат кооперативно и континуирано за сузбивање и спречување на насилството, сведочи и овонеделниот случај на врсничко насилство.
Од што произлегува дека е потребно да се работи на тоа дека училиштата треба да бидат место каде децата и младите се чувствуваат безбедно, да имаат во својата околина доверлива личност на која ќе може да и се доверат за проблематичните работи, училиштата треба, покрај основните образование, бидете места каде се стекнуваат пријатели, тие ја паметат првата љубов, а не оставаат горчлив вкус во устата.
Пријавете, не прикривајте
Единствениот одговор на насилството е да се пријави секоја форма, а не да се прикрива.
Неопходно е да се работи на развивање на емпатија кај децата како и на превенција и едукација на децата.
Годинава се случија повеќе облици на врсничко насилство и внатре и надвор од училиштето, кои беа пријавени, но колку случаи беа прикриени?
Тоа е она што е загрижувачко и нешто системско мора итно да се промени.
Образованието треба да се спроведува во установи за рана и предучилишна едукација, така што децата уште од најраните денови се едуцираат и учат кое однесување е соодветно, а што не. Исто така, постои голем недостаток на стручни лица за стручни услуги во градинките и училиштата.
Потребна е зголемена работа на превенција и свесност дека насилството во каква било форма, физичко, психичко или електронско, не е прифатливо.
Кога се случува насилство од врсници во училиште или пред училиште, училиштето е тоа што треба да биде столбот на одбраната.
Обврзана е како образовна институција на децата да им обезбеди безбедна средина во која нема да трпат никаков облик на насилство. Наставниците и професорите се тие кои треба да реагираат на секој облик на насилство и да ги водат учениците со пример, поттикнувајќи го социо-емоционалното прифаќање и создавање безбедна и пријатна клима во училницата.
„Од колевка до гроб најубава е училишната возраст“, денес можеби веќе не е случај за момчето од почетокот на приказната, овонеделна жртва на насилство, но затоа сите мораме да се вклучиме , спречи повторно да стане и да остане вака и никогаш да не се повторат вакви случаи.не се случуваат.
Очекувам и надлежното министерство да се вклучи во решавањето на овој проблем, да изврши увид и увид во горенаведениот случај.“
