Крупие го тужеше казиното во Будва за злоупотреба на бакшиш, до 100.000 евра месечно Раководството на казиното „Маестрал“ во Будва со години присвојувало дел од бакшишите што ги оставале коцкарите, а бакшишите изнесувале и над 100 илјади евра месечно, се наведува во извештајот на судскиот вештак Саша Митровиќ, кој извршил стручното мислење за распределба на бакшиш за потребите на Основниот суд Цетиње во спор по тужба на поранешниот вработен во казино Никола Стијовиќ против фирмата „Маестрал хотели и казина“ од Будва во чии рамки работи казиното. Стијовиќ претходно доби случај против „Маестрал“ поради незаконски отказ, а веќе осум години води предмет за обесштетување, вклучително и право да учествува во делењето бакшиш врз основа на правилникот за распределба што го направил самиот работодавач. , пренесува „Вијести“. Вештакот не го навел вкупниот износ на бакшиш по месеци и година, туку само за делот што го добил Стијовиќ и износот за кој му е одземен. Но, од процентот што го добил Стијовиќ може да се пресмета дека вкупниот бакшиш што коцкарите го оставиле во казиното изнесувал од 100 до 300 илјади евра месечно, односно дека за спорниот период од пет години изнесува над седум милиони евра. Во извештајот се наведува и дека работодавачот чувал 60 до 50 отсто од таа сума за себе, а остатокот го делел на работниците. Сите совети во една каса „Маестрал“ во Правилата за казино им забрануваше на вработените да земаат бакшиш од играчите, но ги оставаше на посебни места во масите за коцкање или на нив. Се наведува дека овој бакшиш се дели еднаш месечно на сите вработени, како и за посебни награди, обуки, прослави, екскурзии… Во двата случаи извршниот директор ги донел конечните одлуки за распределбата на парите, но процентите не беа наведени. Правилникот предвидува секој вработен врз основа на работното место, работното време и другите услови да има своја тежина врз основа на која се пресметува процентот на бакшиш. Бидејќи оваа регулатива е службен акт на работодавачот, таа е прифатена како доказ во судот и неоспорна обврска на работодавачот да го почитува. Во текот на судењето, Стијовиќ и другите работници во казино – сведоци изјавија дека тие официјално работеле за минимална плата и дека бакшишот не бил дел од нивната бруто плата, односно дека на него не се плаќале даноци и придонеси, иако го делел работодавецот. . Стијовиќ како крупие, според табелите, имал пондери за бакшиш од 0,45 до 0,7, додека високите менаџери имале три пати повеќе, па затоа добивале три пати повеќе пари. „Вијести“ го праша „Маестрал“ дали на оваа сума платиле данок и колку изнесуваат приходите од бакшиш годишно, но од компанијата не одговорија. „Адвокатот кој не застапува до судот доставува се што бара судот. До правосилната пресуда не сме во можност да одговориме на прашањата“, изјавија од ПР секторот на „Маестрала“. Вештакот пресметал дека за обвинетиот период од околу пет години (2010-2013 и дел од 2015 и 2016 година), Стијовиќ добил 18.260 евра бакшиш, додека требало да добие 51.562 евра, односно не му била исплатена сумата од 33.302 евра, што сега со камата претставува долг од 47.433 евра. Само на почетокот на периодот за декември 2009 година вештакот наведува дека месечниот бакшиш изнесувал 112.476 евра, а на работниците им биле поделени 44.990 евра. Стијовиќ во тој месец од бакшиш добил 240 евра, а според наодите на вештакот му припаѓале 596 евра. Според податоците од табелите за уплати, се гледа дека исплатите во сезоната во текот на јули и август биле и до четири пати поголеми. Бројот на работни часови се зголеми, но според тежините, износот на бакшишот беше два до три пати поголем отколку во декември. Така, во август 2009 година, Стијовиќ добил 920 евра бакшиш, а според мислењето на експертите требало да добие 2.297 евра. Така било и во следните години се до последниот месец на работа во казиното, кога во јуни 2015 година наместо 590 евра добил 295 евра. Осум години судења, два суда и тројца судии Стијовиќ за „Вијеста“ изјави дека спорот со казиното трае веќе осум години, а првостепената пресуда се уште не е донесена иако се работи за работен спор. Затоа се сомнева дека се работи за опструкции за да не заврши спорот за повеќе работници да не поднесуваат тужби. Тој наведува дека на почетокот на процесот добил пораки од администрацијата дека не треба да ги тужи бидејќи „имаат инструменти процесот да трае десет години“, мислејќи на неговите врски со тогашните власти. Судењето почна во Основниот суд во Котор, а подоцна беше преместено во Цетиње, додека во текот на судењето се сменија тројца судии. Стијовиќ го обвинува и вештакот Митровиќ, кој вели дека две години одбивал да пресмета колку ќе биде надоместокот на штета по помалку платениот бакшиш, а тоа го пресметал само на инсистирање и на новиот судија Борко Лончар. бидејќи сега вештакот не се изјаснил за приговорите на обвинетиот („Маестрала“). До 2015 година сопственик на „Маестрал“ беше словенечкиот ХИТ, а потоа го презеде грчко-црногорскиот бизнисмен Петрос Статис. Значи овој период важи и за двајцата сопственици, односно правилата за дистрибуција на бакшиш не се променети. Како жетони станаа бакшиш Стијовиќ во сведочењето од 2016 година изјави како е примен бакшишот. „Тоа е ситуација кога некој од гостите лично ми даваат бакшиш за љубезност и ми велат „Еве ти Никола пет евра“ и тој жетон го ставив во касата на масата за коцкање. На крајот на ноќта се броеше и пазарчето кое претставуваше готовина, а чипсот беше бакшиш и се делеше на едно место. Крупие, кој броел цела вечер, ги однел тие чипови во касата каде што ги искеширал за пари. После тоа, тие пари беа ставени во посебен дел од трезорот, каде што останаа до крајот на месецот да се распределат“, рече Стијовиќ.
