Не постои човек кој не се плаши од операција и кој не се чуди како ќе реагира на анестезија. Кога станува збор за децата, стравот на родителите е уште поголем. Д-р Марија Ракоњац, специјалист по анестезиологија на Универзитетскиот клинички центар на Србија, за порталот N1 зборува за пристапот кон „малите пациенти“ и спецификите на детската анестезиологија. Тоа укажува дека постои многу поголем ризик од алергиски реакции на преосетливост, многу побрзо дезатурација (намалување на концентрацијата на кислород во крвта), многу поголема чувствителност на загуба на крв…
„Многу често може да се слушне дека постои страв од анестезија, а не од самата операција. Со разговор со пациентите, објаснување за да можат да разберат што е тоа што ние всушност го правиме – тој страв може да се ублажи, со што првично се постигнува позитивен ефект врз самиот пациент. Кога зборуваме за децата, многу е важно родителите да ги насочуваме во сите процедури и методи кои ги применуваме за да ги доближиме до она што го работиме и што можат да очекуваат“, вели д-р Ракоњац за порталот N1.
Таа објаснува дека е многу важно пристапот да се прилагоди на возраста на децата, дури и се да се прикаже како игра за децата да прифатат се што се прави.
Д-р Ракоњац наведува дека детската анестезиологија сама по себе има голем број специфичности и разлики во споредба со анестезијата за возрасни пациенти. Кај децата, вели тој, има многу поголем ризик од алергиски реакции на преосетливост, многу побрзо десатурација (намалување на концентрацијата на кислород во крвта), многу поголема чувствителност на загуба на крв… „Сето тоа ги прави пациенти на кои им е потребен максимален мониторинг и знаење. Само обезбедувањето на дишните патишта, како и на венската патека е многу почувствително отколку кај возрасни пациенти“, посочува тој.
Тој додава дека сите се особено чувствителни на „малите пациенти“. А кога станува збор за работа на Клиниката за неврохирургија, најчесто зборуваме за најчестите животозагрозувачки состојби кои многу често бараат брза акција, додава тој.
Тука спаѓаат детските трауми како резултат на падови, сообраќајни трауми, разни несреќи или инвазивни процеси на мозокот, ‘рбетниот мозок, како неефикасни процеси“, објаснува нашиот соговорник.
Положбата на операционата маса зависи од видот на операцијата
„Во зависност од операцијата зависи и положбата на детето на операционата маса, што е уште еден предизвик во работата на нашата клиника. Покрај вообичаената положба на грб, операциите во лежечка положба како и во седечка положба не се ретки. Секоја од овие позиции има низа особености на кои мора да се обрне внимание“, посочува таа.
Докторот споменува, пред сè, во врска со вентилацијата на пациентот, достапноста на венски патеки, исклучувањето на можноста за физички повреди поврзани со некои од позициите. Целта е да се обезбедат услови кои се најблиску до оптималните за самата операција, како и постоперативниот тек да се одвиваат без компликации.
Итни интервенции и придобивка која е поголема од ризикот
Според неа, целта на анестезиологот е пред се оптимална подготовка на децата за операција за да се овозможи што подобар исход.
„Но, понекогаш итноста на интервенцијата ни ја оневозможува, придобивката е поголема од можниот ризик од операцијата. Тогаш нашата задача е да создадеме услови во најкус можен рок и да се погрижиме за време на операцијата да ги одржуваме сите функции на телото на најдобро можно ниво.
Според неа, првенствено се однесува на адекватно одржување на дишните патишта и вентилација, потоа следење на основните функции на организмот како пулс, притисок, заситеност на крвта со кислород, процент на јаглерод диоксид во издишаниот воздух. Потоа адекватна замена на течност, што кај малите деца значи количини измерени во милилитри во текот на неколку часа.
Затоплување на децата за време на операцијата
Д-р Ракоњац нагласува дека, со оглед на тенденцијата за разладување, многу е важно децата да се загреваат за време на операцијата.
Сето тоа, додава тој, сочинува целина во која секој предмет е многу важен за малите пациенти.
„Кога зборуваме за итни ситуации, ризиците се секогаш поголеми отколку кај децата за кои е можна соодветна предоперативна подготовка. „Самата анестезија се состои, едноставно кажано, во „одземање на сите рефлекси“, вклучувајќи ги и заштитните рефлекси и воведување на детето во состојба на наркоза, така што постои ризик храната да се врати од желудникот и да стигне до респираторниот тракт“, укажува докторот. надвор.
Затворањето на дишните патишта е најстресното нешто за анестезиологот
Тој додава дека постои и можност за затворање на дишните патишта, што е една од најстресните ситуации за анестезиолог. Анестезиолозите мора секогаш да бидат подготвени за можноста од компликации, и однапред да знаат како да реагираат доколку се појават, посочува тој.
„Што значи дека мора да има план за решавање на сите можни потешкотии, иако се трудиме да ги спречиме да се појават“, нагласува докторката.
Подготовка пред операција – како детето треба да јаде
Д-р Ракоњац додава дека оптималната подготовка вклучува преглед на детето, дискусија со родителите за информации кои се важни за анестезија, како што се информации за алергии, други болести на детето, информации за датумите на вакцинација, самата бременост, можни настинки на детето во претходниот период.
„Многу е важно да се нагласи родителите до кога ќе можат да го нахранат детето, што значи до шест часа пред операцијата за цврста храна или до четири часа ако детето е на млечна диета“, вели соговорничката на порталот N1.
Доктор Ракоњац вели и дека само одвојувањето на детето од родителите е стресно, па пред да пристигне детето во операциона сала се препишува седатив за да му се овозможи на детето да се смири.
„Многу често индукцијата на анестезија се прави со употреба на инхалирани анестетици, аплицирани со маска, со цел да се избегне стресот од поставување на венскиот пат пред детето да заспие“, објаснува докторката.
Важноста на постоперативната аналгезија
Многу важна е и постоперативната аналгезија (олеснување на болката), која се постигнува со помош на супозитории, сируп или интравенска апликација на аналгетици“, објаснува соговорникот на порталот.
Д-р Ракоњац истакнува дека на одделот за интензивна нега се следи состојбата на децата под будното око на анестезиологот за да се увери дека се е во најдобар можен ред.
„Нашата работа не завршува кога ќе излеземе од операционата сала, туку продолжува до моментот кога децата ќе излезат од Одделението за интензивна нега и сигурни сме дека ќе можат безбедно да се вратат во прегратките на нивните родители“, нагласува д-р Марија Ракоњац, специјалист. во анестезиологија.
Предизвици во работата на анестезиолозите и важноста од дополнителна едукација
„Еден од предизвиците за работа како анестезиолог на Неврохируршката клиника на Универзитетскиот клинички центар на Србија секако е големата возрасна палета на пациенти. Тоа значи грижа за пациентот од само неколку дена до полнолетство. Кога зборуваме за педијатриската популација, првата помисла е дека се работи за ’човек’“, истакнува нашиот соговорник.
Таа објаснува дека не е доволно само да се користат помали дози на лекови и помала опрема, бидејќи спецификите на детските тела бараат многу поголемо внимание и стручност за да се обезбеди најдобра можна анестезија.
„Затоа е многу важна дополнителна едукација за сите нас како анестезиолози, за да можеме на најдобар начин да се грижиме за најмладите пациенти“, потенцира д-р Ракоњац за порталот N1.
