Острите и непредвидливи кривини и глетката, која не е пријатна за оние кои се плашат од височина, се адреналинско искуство. Но, возот на француската рута Train d’Artouste не брза, неговата максимална брзина е 18 километри на час.
Train d’Artouste е највисоката отворена железница во Европа. Возот храбро татне и навива по стрмни патишта и карпи на надморска височина до 2.000 метри. Возењето на црвено-жолтиот воз на француските Пиринеи може да биде доста авантуристички, бидејќи возот нема покрив и ѕидови.
Остри и непредвидливи свиоци и глетката може да биде непријатна за оние кои се плашат од височина. Но, за среќа, возот на линијата Train d’Artouste не брза, неговата максимална брзина е само 18 километри на час.
Рутата започнува од француското езеро Лак де Фабреж, кое е на околу седум километри од границата со Шпанија. Таму патниците најпрво се качуваат на гондолата, која за десетина минути се искачува на 1.900 метри надморска височина. Железничката станица се наоѓа таму. Возот, кој изгледа како голема играчка, ги носи патниците на возење кое трае 55 минути во еден правец.
На дестинацијата, патниците се спуштаат за да го посетат Лак д’Артусте и околните планини. Планинарите, сепак, ја користат оваа железничка станица како почетна точка за патувања до планините.
Денес возот е туристичка атракција на Пиринеите, но првично беше наменет за транспорт на работници и нивната опрема. Глечерното езеро Lac d’Artouste, кое е скриено во планините, било откриено на крајот на 19 век од свештеник и научник. Наскоро се роди идејата за изградба на брана и користење на езерото за хидроелектрична енергија. За да стигнат до него изградија пруга со која се превезуваа и работници и материјали за градилиштето.
Во 1921 година, околу 2.000 мажи, главно шпански работници, почнале да го градат тунелот. Последниот дел од пругата беше завршен три години подоцна. Работниците цела година работеа во тешки услови. По завршувањето на работите, отстранети се и шините, за потоа повторно да се постават. Надлежните го видоа туристичкиот потенцијал во пругата, а шините беа потребни и за одржување на браната.
Бавното возење со воз во планините им нуди на патниците лесен пристап до дивините на Пиринеите, а истовремено го олеснува и пешачењето во регионот. Најпопуларниот билет вклучува околу час и половина слободно време помеѓу патувањата до Lac d’Artouste и назад.
