Младите Украинки се пријавуваат на апликации за запознавање за да добијат важни информации од руските војници. А потоа тие информации ги проследуваат до украинската тајна служба.Кога руските војници го нападнаа и го окупираа Херсон на југот на Украина пред една година, кога уништуваа, ограбуваа и убиваа, Катја сакаше да помогне. Оваа осумнаесетгодишна девојка, чие вистинско име и е познато на редакцијата, решила заедно со своите пријатели да собира информации за руски војници, пишува Дојче веле.
За ова, таа користела таканаречени „платформи за запознавање“ и апликации како Телеграм за да воспостави контакт со околу стотина руски војници. Таа изјавила дека е Русинка која сака војници. Понекогаш поминувала со месеци за да ја стекне нивната доверба во електронската кореспонденција со цел да извлече информации од нив.
Оваа информација Катја потоа им ја дала на украинските тајни служби, кои со задоволство ги примиле.
„Првата онлајн војна“
Андриј Јусов од разузнавачката служба на украинското Министерство за одбрана нагласува дека информациите како оние на Катја внимателно се проверуваат и често се „навистина корисни“. Украинските тајни служби ги скенираат и сите разговори, апликации и мобилни податоци кои може да содржат важни информации за војната.
„Руската војна против Украина се означува како прва онлајн војна“, вели Јусов. Ова ги вклучува страниците за запознавање. Тој вели дека „би било чудно Украина да не ги искористи сите инструменти за да се заштити од геноцидната војна на Русите“. Тој објаснува дека илјадници Украинци испраќаат фотографии и видеа до властите.
Станува збор за голема количина на податоци, па минатата година Министерството за дигитална трансформација создаде софтвер за анализа на овие информации.
Апликација за дигитална испорака на информации за војната
Овој софтвер е интегриран во официјалната владина апликација „Diia“. Таму се регистрирани речиси 19 милиони корисници. Апликацијата е во употреба од 2020 година и им овозможува на граѓаните да користат електронски наместо физички документи користејќи ги нивните паметни телефони.
По почетокот на руската инвазија, владата ја додаде таа софтверска компонента во апликацијата. „Луѓето лесно можат да дадат информации за непријателските движења, нивните авиони, позиционирањето на опремата и други работи“, вели Мстислав Баник од Министерството за дигитална трансформација на Украина.
Врз основа на вака добиените информации, Министерството составило 500.000 извештаи за можни воени цели. Ова и помага на украинската армија во планирањето на операциите.
„Потребите на вооружените сили на Украина се постојани. Постојано бараат од нас да ги ажурираме информациите“, вели тој, додавајќи дека има и прашања за конкретни локации и цели, како што се руски радарски уреди.
Врска со окупираните територии
Викторија, исто така, им дава на украинските власти информации за руски војници. Таа е новинарка во Миколаев на југот на Украина. Таа собирала информации од своите сограѓани кога била на фронтот. „Во принцип, ние бевме единствената врска меѓу луѓето под окупација и тајните служби на кои им ги пренесовме овие информации“, вели таа.
Цивилите постојано се изложуваат на опасност со собирање такви информации, особено на окупираните територии. Руските војници и платеници се сметаат за брутални. Во меѓувреме, откриени се и голем број соби за мачење, веројатно за украински цивили. Освен тоа, како што вели Викторија, никој не знаел кому може да му верува.
„Во Миколаив имаше многу соработници на окупаторите и шпиони. Беше страшно“, вели таа. И покрај тоа, таа се чувствува должна да помогне и да ги искористи своите новинарски истражувачки способности.
Страв од гранатирање
Жителите од селото Блаходатне во Керсонската област, исто така, тајно и давале информации на украинската армија за време на окупацијата. Се плашеле да не бидат откриени, но и да не бидат изложени на напади.
„Еднаш ги замоливме нашите луѓе да не ја откриваат точната позиција на Русите, бидејќи сфативме дека нивните позиции се многу блиски и дека може да бидеме погодени и ние ако нашите луѓе ги таргетираат Русите“, вели локалната Ира.
Но, таа смета дека без информациите што дошле од селото, тоа сепак би било под окупација. Таа додава дека денот на ослободувањето бил нејзиниот најсреќен ден.
Неопходна измама
Катја посакува таков ден за целиот регион Керсон, чии делови се уште се под руска окупација, а некои се изложени на жесток оган. Таа се надева дека наскоро ќе се врати во татковината каде ќе владее мирот.
Катја не знае која нејзина информација довела до директен напад врз Русите. Но, таа помогна, тоа и е важно. Таа направи се што можеше за да ги избрка натрапниците од нејзината татковина.
