More

    Милановиќ: Идејата дека Прајда нема да биде таму затоа што Вучиќ се занимава со маси е чиста глупост

    spot_img

    Никогаш во историјата на меѓународното право не се случило една држава да признае друга преку регистарски таблички или лични карти, вели за N1 Марко Милановиќ, професор по меѓународно право на Универзитетот во Ридинг, отфрлајќи ги на тој начин тврдењата на одредени политички субјекти дека Белград ги признал. независноста на Косово преку неодамнешниот договор со Приштина. Гостинот на Нови Дан, исто така, вели дека е чиста глупост идејата дека државата не може да обезбеди одржување на Европрајд, затоа што претседателот Александар Вучиќ се занимава со трпези во Косово.Милановиќ смета дека оценката на претседателот Вучиќ и на Владата на Србија дека во моментов нема безбедносни услови за одржување на Европрајд во Белград е „ужасен, циничен“ обид на властите да го поврзат настанот со настаните во Косово и да галамат десно.

    „Класичен чин на автократија е тоа што еден човек токму така им забранува на граѓаните да ги остварат своите човекови и граѓански права“, оценува Милановиќ.

    Како што вчера противниците на Прајд имаа право да шетаат по улиците, „носејќи икони, мавтајќи со лампиони и носејќи слики од Путин“, исто право мирно да шетаат и учесниците на Прајд, истакнува гостинот на Нови Дан.

    Тој посочува дека не можете да забраните собир на малцинство бидејќи на мнозинството од тие луѓе не им се допаѓаат нивните пораки и објаснува дека по истиот шаблон, политичките собири на партии кои се против Прајд – како што се Народна партија, Двери или Заветник – може да се забрани бидејќи и тие партии се малцинство.

    Неуставно е, додава тој, претседателот јавно да кажува дека Прајд ќе биде укинат или одложен и потсетува дека Уставниот суд во сите четири случаи на претходните забрани за Прајд оцени дека овие забрани се неуставни.

    „Целата оваа работа треба да ја реши МВР согласно Законот за јавни собири, со образложение зошто токму тој собир не може да се случи. Можете да забраните насилни собири, но тоа не се насилни луѓе, туку луѓе кои сакаат да се собираат мирно и на кои другите им се заканува насилство. Државата има обврска – и законска и морална – да ги заштити своите граѓани од оние кои се закануваат со насилство“, вели Милановиќ.

    „Се уште се сеќавам кога од Уставниот суд добивме копија од безбедносната проценка на МУП дека една парада е откажана бидејќи полицијата имала оперативни сознанија дека фудбалските хулигани и навивачи собирале пчели и оси во тегли и шишиња за да ги таргетираат хомосексуалците. . Ова го пишува во официјалниот документ на МУП. Како што е бесмислено – можете ли да замислите Беливук и неговата компанија да собираат пчели на ливада – бесмислено е и ова објаснување“, оценува соговорникот Н1.

    Идејата дека државата не може да обезбеди мирен собир затоа што Вучиќ се занимава со маси на Косово е чиста глупост, заклучува Милановиќ.

    „Направија икона од маса“
    Осврнувајќи се на неодамнешниот договор меѓу Белград и Приштина, според кој ниту другата страна нема да издава придружни документи за влез-излез на граѓаните со лични карти на Србија, ниту на граѓаните со лични карти издадени од косовските власти, Милановиќ рече дека двете страни сега всушност само се согласија да го спроведат Договорот за слобода на движење што го потпишаа во 2011 година.

    „Согласно Договорот од 2011 година, сите граѓани треба да можат да патуваат од една на друга територија без документ за влез-излез. Точката три од тој документ беше наменета за транзитно патување во трети земји“, објаснува тој и потсетува дека српските власти, спротивно на договорот, издавале ваков вид хартија на Албанците од Косово кои патувале во централна Србија.

    Истовремено, Милановиќ ги отфрла тврдењата на одредени политички субјекти дека Србија со прифаќањето на косовските лични карти ја признала униформно прогласената независност на Косово.

    Признавањето, објаснува тој, може да се направи само со прилично формален чин, српските функционери да се изјаснат дека го признаваат Косово или Србија, на пример, да назначат амбасадор во Приштина.

    „Никогаш во историјата на меѓународното право една држава не признала друга преку регистарски таблички или лични карти. Целата оваа опсесија дали ненамерно ќе го признаеме Косово е бесмислена“, вели Милановиќ.

    Кога станува збор за регистарските таблички, Милановиќ потсетува дека се потпишани два договори – во 2011 година кога Косово се согласи да издава статусно неутрални таблички и во 2016 година кога тој договор беше продолжен за уште пет години.

    Тој рок сега истече и Аљбин Курти не сака да ги продолжи статусните неутрални таблички, бидејќи како што вели Милановиќ, тоа е против целата негова политика на национализам и реципроцитет.

    Гостинот на Нови Дан се уште го гледа целиот проблем со масите како „огромна врева за бесмислена работа“.

    „Се работи за симболи. Направија икона од масата.

    Ако косовските власти бараат од човекот на север да ги користи табличките на Република Косово, како да се откажал од Србија, а не како целосно техничка работа, невозможно е да знаеме што ќе се случи. Јавното мислење на северот е во голема мера под контрола на властите во Белград. „Не знам што сака да произведе Вучиќ, можеби повеќе напнатост за да го смири подоцна, бидејќи тоа е неговиот модус операнди“, вели Милановиќ.

    Тој потсетува и дека мнозинството Срби во Косово живеат јужно од Ибар и користат таблички РКС, па поради тоа не станале помалку Срби.

    „Тоа не е проблем што ќе се случеше сам по себе, тоа го смислија Вучиќ и Курти. Целата идеја за ова е да се зачува власта, а во случајот со Куритје и идеологијата, бидејќи целиот свој политички живот го посвети на борбата за консолидација на косовската држава и албанскиот национализам“, вели соговорникот Н1.

    Милановиќ објаснува и дека сите досега потпишани договори меѓу Белград и Приштина се од политичка природа и немаат правна сила и дека нивното спроведување зависи од политичката волја на двете партии.

    Правниот документ во писмена форма е само крај на овој процес на нормализација, доколку има таков крај, посочува Милановиќ. Тогаш, објаснува тој, Белград и Приштина би потпишале меѓународен договор, кој не мора да биде признавање, туку со кој би се регулирале односите меѓу двете страни.

    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img