Еутаназија и стерилизација на хендикепираните, сурови експерименти врз луѓе – ова е дел од штотуку објавениот најсеопфатен извештај за медицинските злосторства на нацистите, кои беа на власт од 1933 до 1945 година, објави германскиот портал Дојче веле.
„Често е изненадувачки колку е ограничено знаењето за нацистичките злосторства во медицината во денешната медицинска заедница, освен можеби нејасната идеја за експериментите на Јозеф Менгеле во Аушвиц“, рече Хервиг Че од Медицинскиот универзитет во Виена.
Поради оваа причина, тој и неговите колеги пред три години му предложија на главниот уредник на стручното списание Лансет формирање комисија која ќе ги прошири знаењата од оваа област и ќе извлече лекции за иднината.
Сега комисијата претстави извештај заснован на 878 извори.
Тоа е најсеопфатниот извештај за овие злосторства досега, објави Лансет, додавајќи дека документот го евидентира развојот на медицинските истражувања за време на нацистичката ера и прикажува индивидуални сторители и жртви.
Извештајот детализира како лекарите и здравствените работници помогнале во подготовката на таканаречените „закони за задолжителна стерилизација“ и биле активно вклучени во стерилизацијата на повеќе од 350.000 луѓе кои биле класифицирани како „генетски инфериорни“ според нацистичките расни закони.
Има многу кои не ја преживеале процедурата, а многу подоцна имале сериозни физички и психички проблеми.
Најмалку 230.000 луѓе со ментална, когнитивна и друга попреченост беа убиени во таканаречените „програми за евтаназија“ во Германија и окупираните територии за време на Втората светска војна.
Десетици илјади беа злоупотребени во експерименти во концентрациони логори.
Повеќето од сторителите и нивните помагачи не одговараа за овие злосторства по војната, или тоа беше направено доцна. Нацистичките криминалци од медицинската професија – вклучувајќи го и Јозеф Менгеле, кој почина во доцните години – на слобода во Бразил во 1979 година не се исклучок.
Расна хигиена и мрачните идеи на евгениката
Нацистите ја користеле својата теорија за човечките раси и „расната хигиена“ како псевдонаучно оправдување за нивните злосторства.
Основата на ова беше античката идеја за „евгеника“ за „подобрување на расата“, дополнета со повикување на теоријата на еволуција објавена од Британецот Чарлс Дарвин во средината на 19 век. Според неа, во процесот на природна селекција преживуваат само најсилните, додека останатите исчезнуваат.
Идејата за „Евгеника“ се засили во Германија, од каде потекнуваат креаторите на нејзината сегашна форма – лекарите Алфред Плот и Фридрих Вилхелм Шалмајер, кои ја примениле Дарвиновата природна селекција во современото човечко општество.
Така, „евгеничарите“ сметаат дека треба да се поттикне репродукцијата на луѓе со наводно добар генетски материјал, а луѓето со наводно лоши гени да се спречат да имаат потомство. Во Германија и во некои други земји „евгениката“ се разви во „наука“ што беше прифатлива за забавите, часовите, науката и медицината – и беше причина за страшни страдања.
На почетокот на 20 век, овие идеи најдоа особено плодна почва во Германија. Масовната невработеност доведе милиони луѓе во мизерија, криминалот драстично се зголеми, болестите се шират, а смртноста беше многу висока.
За оваа беда беше обвинета „инфериорната биолошка супстанција“ врз основа на „евгеника“.
Според оваа мрачна теорија, само драстични „евгенски мерки“ како присилна стерилизација или убивање луѓе „недостојни за живот“ би можеле да го запрат колапсот на општеството.
Од една страна, нацистите работеа на уништување на сите луѓе кои „не вредеа да се живее“, а на прво место беа Евреите, Ромите, Синтите, потоа хендикепираните, хомосексуалците и други.
Од друга страна, тие го поттикнаа создавањето на таканаречените „чисти Аријци“. Во 1935 година, нацистите го основаа здружението „Лебенсборн“ (Извор на животот) за да се породат жените и мажите со „нордиска крв“, а особено со „ариевски изглед“ (сини очи и коса, убаво обликувани черепи и атлетска градба). на децата кои би биле елитата на господарите на светот.
„Нацистичките медицински злосторства се меѓу најекстремните и најдокументирани примери за медицинска вмешаност во кршење на човековите права во историјата“, се наведува во извештајот.
„Мораме да го проучуваме најлошото во историјата на човештвото за да препознаеме и да се спротивставиме на слични примери во сегашноста, со цел да ги поттикнеме најдобрите“, се посочува во текстот.
