Израелските сили влегоа во Либан, со што започна копнената инвазија на оваа земја. Како што соопштија, тие започнаа „ограничени, локализирани и насочени напади“ против Хезболах. Копнената операција беше наречена „Северна стрела“.
Сè уште не е јасно: колку војници ќе учествуваат, колку долго ќе останат таму, колку луѓе ќе бидат убиени и дали горливиот конфликт меѓу Хезболах и Израел, по една година крвопролевање, ќе се заканува со војна од сите размери. Исто така, не е јасно што ќе биде потребно за да се обезбеди доволно северот на Израел за да можат безбедно да се вратат цивилите, кои беа евакуирани од регионот пред речиси една година, пишува Јерусалем Пост.
Немилосрден терен многу поголем од Газа
Но, како што многу израелски воени ветерани знаат од претходните конфликти, Либан е немилосрден терен. Тоа е планинско место, и, дури и без лидер, Хезболах одамна е вкоренет таму. Јужен Либан е многу поголем од Газа, каде Израел води тешка војна веќе една година, иако има многу помалку население.
„Хезболах денес е многу помоќен отколку што беше во 2000 година, па дури и ако претрпи повеќе жртви отколку што може да поднесе, повеќето од неговите сили можат да се повлечат од граничната област и едноставно да се вратат кога Израел ќе замине или да вршат редовни герилски напади на време на нивниот избор, доколку израелските сили останат“, се вели во анализата во Форин полиси.
Решавачки удар по безброј војни
Она што е јасно е дека Израел се чини решен да му зададе решавачки удар на Хезболах, кој беше сериозна закана со децении, Хезболах речиси секојдневно стрела ракети кон Израел, на што Израел реагираше.
Конфликтот изгледаше како споредна претстава за фокусот на воената кампања на Израел: сеопфатната војна против Хамас во Газа. Меѓутоа, во последните две недели работите се сменија: Израел го уби лидерот на Хезболах и неколку негови заменици, ги ослабна резервите на ракети на терористичката група и го подготви своето население за уште една војна на неговата граница.
Се чини дека израелската јавност ја поддржува војната во Либан. Но, претходните инвазии на земјата имаа мешани резултати и го чинеа Израел животи на војници. Исто така, беше нарушена меѓународната репутација на Израел.
Хезболах остана недопрена низ годините
Израел и Хезболах се борат долго време. Тензиите се зголемуваат. Првите децении од постоењето на Израел беа обележани со повторени војни против Египет и Сирија. Во изминатите децении, Израел постојано војуваше против Хамас и против Хезболах.
Хезболах е основан по израелската инвазија на Либан во 1982 година. Оваа инвазија првенствено беше насочена против поранешниот непријател, Ослободителната организација на Палестина. Меѓутоа, израелските војници наскоро се најдоа во судир со Хезболах, исламистичка терористичка група посветена на уништувањето на Израел.
Оттогаш, па до 2000 година, израелските војници окупираа дел од јужен Либан, соочени со напади главно од Хезболах. Милитантната група уби стотици американски војници во два напади во 1983 година врз американската амбасада и воена инсталација.
ИЗРАЕЛ ЈА ПОЧНА КОПНЕНАТА ИНВАЗИЈА „Хезболах ги користи жителите како жив штит“
Шест години подоцна, двете страни повторно се судрија кога Хезболах киднапираше двајца израелски војници. Израел повторно го нападна Либан. Но, тогашната војна се сметаше за неуспешна во Израел. Загинаа повеќе од 100 израелски војници и стотици борци на Хезболах, како и десетици израелски цивили и повеќе од 1.000 либански цивили.
Групата Хезболах остана недопрена. Групата ја игнорираше резолуцијата на Обединетите нации која повикува на повлекување северно од реката Литани, што би создало тампон зона во јужен Либан.
100.000 борци и 100.000 ракети
Оттогаш, Хезболах стана најтешко финансираниот посредник на Иран, сила која се проценува на околу 100.000 борци (но можеби половина од тој број) и стотици илјади проектили. Нивните ракети можат да достигнат на територијата на цел Израел.
Од 2006 година, групата се покажа како лојален и корисен сојузник на Иран. Нивните борци го поддржаа авторитарниот режим на Башар ал Асад во сириската граѓанска војна и го создадоа она што беше наречено „држава во држава“ во јужен Либан. Тие имаат значително присуство и во либанскиот парламент.
Во понеделникот „Њујорк Тајмс“ го нарече Хезболах „висок член“ на таканаречената иранска „оска на отпорот“ на Блискиот исток.
За тоа време, Израел редовно ги бомбардираше пратките со оружје за Хезболах. Но, до минатата есен двете страни се воздржуваа од уште еден голем конфликт.
Хезболах почна да го бомбардира Израел на 8 октомври. Тоа беше само почеток.
Еден ден откако Хамас го нападна Израел, Хезболах почна да го гранатира северен Израел. Ракетите продолжија без прекин речиси една година, освен кога Хезболах го почитуваше едногодишното примирје меѓу Израел и Хамас во ноември.
Израел ги бомбардираше позициите на Хезболах во Либан, при што загинаа стотици борци на Хезболах и десетици цивили од двете страни. Границата меѓу двете земји е област без закони. И со десетици илјади северни Израелци кои живеат евакуирани во хотели речиси една година, поддршката за посилен напад против Хезболах се зголеми.
Што добива Израел од војната?
Истражувањето минатиот месец покажа дека речиси две третини од Израелците ја поддржуваат борбата против Хезболах, а само околу една четвртина поддржува примирје со групата.
Исто така, се поставува прашањето што би му донесе уште една војна за израелското општество. Израел испрати стотици илјади војници на фронтот по 7 октомври, а многу мажи поминаа месеци далеку од своите семејства и работа.
Стотици загинаа во Газа. Иако има широка поддршка во Израел за засилени акции во Либан за прекин на гранатирањето од север, тоа исто така значи уште едно масовно повикување на веќе исцрпените израелски резервисти – токму кога Израелците се надеваа на некаква утеха за време на празниците.
