Во неодамнешниот разговор со актерката Минди Калинг, Меган Маркл го изрази своето незадоволство што постојано и кажуваат дека има среќа што е во брак со Хари.
„Тој е среќен тип, јас го избрав“, рекла Меган, пренесува поздовна.рс.
Додала и дека верува дека таа е таа што ги носи главните одлуки во нивното семејство и дека е горда на себе што секогаш била слободоумна, силна жена и што има маж кој го сака и го цени тоа.
„Кога почнав да излегувам со мојот сопруг и кога се веривме, сите ми велеа – боже, имаш толку среќа што тој те избра тебе. Во еден момент, откако ќе го слушнете тоа милион пати, велите – и јас го избрав него“, рекла Меган, а пренесува newsweek.com.
Војвотката додала дека Хари потоа и ја вратил самодовербата велејќи дека имал среќа и дека сите грешат.
Но, светските медиуми на големо пишуваат дека со овие последни изјави Меган не си помогнала, туку само навлекла дополнителен гнев врз себе.
И додека некои истакнуваат дека Меган е во право, бидејќи има доволно стереотипни мислења и дека секогаш е добро кога жената е свесна за себе, има многу повеќе кои ја критикуваат дека постојано се турка во преден план, се повеќе, кога таа треба и кога не треба.
Така беше и неодамна, кога таа и принцот Хари пристигнаа во Велика Британија, каде што одржа говор на младински самит.
Нејзиниот говор веднаш беше прифатен од британските медиуми. Експертите кои го анализираа нејзиниот јавен настап заклучија дека говорот нема смисла. Во него Маркл најмногу зборуваше за себе, спомнувајќи се 54 пати за седум минути колку што беше на сцената.
Во исто време, јавноста, особено во Америка, веќе некое време е без трпение за Меган.
Како што неодамна објави Дејли Мејл, насловната страница на Њујорк Пост всушност беше последниот медиумски напад врз Меган, а сето тоа со наслов „Девојката и дијадемата: разгалената принцеза Меган сè уште плаче за кралското семејство“.
А пресвртницата во односите на Сасекс со САД може да се гледа како интервју за The Cut. Ги истакнува бизарните и повремено смешни коментари на Меган, како што е неверојатното тврдење дека нејзиното приклучување во кралското семејство било момент на меѓународна прослава споредлива со ослободувањето на Нелсон Мандела.
