Пензионираната економистка Јасна Поповиќ и по осум години чекање нема закажан термин за операција на колкот. Лекарите посочуваат дека проблемот не е нивен, туку решението треба да се бара во Министерството за здравство.
На оние кои ги имаат горенаведените и слични проблеми им е доста од пишување мејлови, повикување телефонски броеви. Во секое обраќање ја гледаат надежта дека некој ќе ја разбере нивната болка и мака низ кои поминуваат секој ден. Често се прашуваат за што служи здравственото осигурување.
Не се малку парите што треба да ги издвојат за евентуална интервенција во приватните клиники. Некои имаат и други поврзани болести, па нивниот страв е уште поголем.
Со нејзината приказна, читателот N1 се обидува да најде одговор за сите оние кои ја делат нејзината судбина. Осамена, веќе две години не може да го напушти станот.
„Ми беше дијагностициран коксартроза на двата колкови кога имав 32 години. Ме ставија на листа на чекање на ВМА на 14 април 2014 година, кога имав 62 години. Бидејќи шест години немам добиено покана за операција, на 05.10.2020 година се одјавувам од листата на VMA“, вели таа за порталот N1.
Според неа, објаснувањето било дека хирургот кој требало да ја оперира го напуштил ВМА и никој не ја известил за тоа, ниту пак ја доделиле на друг хирург.
„На 5 октомври 2020 година се пријавив на листата на чекање во Заводот за ортопедија и трауматологија Бањица, број 1044. Потоа, на 31 август ја контактирав Бањица за да дознаам под кој број сум на листата на чекање. За малку ќе доживеав срцев удар кога слушнав дека сум 750-ти и дека ќе треба да чекам уште најмалку две и пол години бидејќи се планира реконструкција на оперативниот блок“, вели читателот N1 и се прашува дали по 10,5 години чекање. ќе може да прифати вештачка протеза.
Таа додава дека се движи само низ станот, со патерици, бидејќи е несигурна при одење и истакнува дека во исто време трпи и неподносливи болки.
„Станав полуинвалид, што е уште потешко бидејќи живеам сама“, вели таа.
Таа вели дека добила одговор од Републичкиот фонд за здравствено осигурување и од Заштитникот на граѓаните, но дека тоа не и го решава проблемот.
„Ми треба операција што е можно поскоро. Здравството, во кое толку се инвестира, си поигрува со пациентите, без разлика на нивната објективно лоша состојба“, смета таа.
Јасна Поповиќ се уште бара подадена рака и се надева дека конечно ќе и дојде крајот на чекањето за операција на колкот.
