More

    Нови проблеми: Замрзнувањето на цените на шеќерот може да стави крај на домашното производство

    spot_img

    Пред една и пол година шеќерните фабрики „Вировитица“ и „Осиек“ го прекинаа производството, а преживеа само жупаниската. Шеќерниот пазар во Хрватска засекогаш се промени, пишува во петокот Вечерњи лист, наведувајќи дека замрзнувањето на цените ќе стави крај на приказната за домашниот шеќер.

    Малкумина би помислиле дека денес ќе се соочиме со недостиг на шеќер. Трговците го повлекуваат од рафтовите, а ова е нивниот одговор на потегот на Владата на Република Хрватска и замрзнувањето на цената на 7,99 куни за килограм.

    „Приказната со шеќерот не е многу едноставна. Домашното производство на шеќер започна пред 120 години во Осиек, врз основа на можноста за одгледување шеќерна репка. Тоа беше релативно нова технологија во производството на шеќер, создадена во Централна Европа, пред се во Чешка, па овој тренд дојде и во Хрватска. Сите хрватски мелници за шеќер беа енергетски неефикасни, особено Вировитица, која неколку пати банкротираше поради тоа“, вели економскиот аналитичар Дамир Новотни.

    Пред да влезат во Европската унија, мелниците за шеќер профитираа од извозот бидејќи шеќерот беше предмет на квоти во ЕУ и имаше многу повисока цена од онаа што пристигнуваше, на пример, од Бразил, каде што се произведуваше поевтино, од шеќерна трска. Затоа, нашите фабрики за шеќер пливаа на бранот на високи цени на шеќерот во Европската унија, додава Новотни.

    Потсетува и на големата афера во еден период кога беше откриено дека шеќерот се купува од Бразил, преку пристаништето во Солун, се препакува и се продава како хрватски производ.

    Иако во тоа време не беше членка, Хрватска имаше квота за продажба во рамките на Европската унија под повластени услови. Хрватскиот шеќер со тоа постигна двојно повисока цена на европскиот пазар отколку на домашниот пазар.

    Сепак, системот на квоти „падна“ пред околу 15 години, а Европската унија, објаснува Новотни, го отвори својот пазар за евтин шеќер од Бразил, што ги стави во многу неповолна положба старите мелници за шеќер, кои не беа доволно енергетски ефикасни. Бројни фабрики за шеќер во Чешка, изградени на социјалистички технологии, а исто така и во Германија, Хрватска…

    Се намалуваат и површините под шеќерна репка во хрватските ниви. На пример, во 2015 година под репа имало околу 13.600 хектари, а пет години подоцна приближно 11.000, така што годинава оваа култура би била засеана на 8.900 хектари. Ова се податоците на Хрватската стопанска комора. Во златните години можевме да зборуваме за дури 30 илјади хектари под репка, кога хрватскиот шеќер се извезуваше во Европа. Рекордот беше во 2007 година, кога одгледувањето во Хрватска надмина 33.600 хектари, а следната година таа бројка беше намалена за една третина, пишува новинарката на Вечерњи лист, Сузана Лепан Стефанчиќ.

    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img
    spot_img